Hikayeler

Bugün hikaye zamanı. İki tane masal anlatacağım. Birincisi dünya çapında bilinen bir masal. Şehrazat ve Şehriyar’ın hikayesi. Hikayemiz Şehriyar ile başlıyor. Şehriyar zamanın acem kralı.Acımasız, kötü. Ama bir sebebi var. Kadınlara karşı taşıdığı nefretin sebebi ilk karısı. İlk karısını çok seven Şehriyar karısı tarafından aldatılıyor. Bu aldatılmadan sonra bütün kadınlardan nefret ediyor ve kendi kendine bir ritüel icat edip, bir katliama başlıyor. Her gece, bir bakire ile yatağa girip ertesi gün o bakireyi idam ettiriyordu. Bir zaman kralın bu ritüeli böylece sürer. Sonra bir gün kalbi buna elvermeyen Şerazat, kralla geceyi geçirmek için saraya gider. Şehrazat tonla kitap okumuş; felsefeden, mitolojiden anlayan bilgili, zeki ve güzel bir kadın. Babası itiraz eder, gitme öldürür seni der. Ama o bunu göze alarak gider. Kral onu kabul eder. Gece geldiğinde, Şehrazat Şehriyar’a bir masal anlatmaya başlar. Masalın tam ortasında, can alıcı yerinde hikayeyi yarıda keser. Geç oldu, yarın devam ederim der. Şah, masalın sonunu merak ettiği için Şehrazat’ı öldürtmez. Ertesi gece Şehrazat hikayeye kaldığı yerden devam eder. O masalı bitirip yenisine başlıyor ve gene masalın orta yerinde saat geç oldu diye yarıda bırakır. Şah gene sonunu merak ettiği için öldürtmez Şehrazat’ı. Bu böyle tam 1001 gece sürüyor. 1001. gecenin sonunda şehrazat, anlatacak masalının kalmadığını söyler Şah’a. Ama Şah o kadar geceden sonra, artık Şehrazat’a aşık olmuştur. Haliyle öldürtemiyor. Öldürtmek bir yana, onu kraliçesi yapıyor.
Öyle masallar anlatmak gerek ki, öyle olmak gerek ki Şah sizi öldürmesin. Yarın Şah’ın sizi öldürüp öldürmeyeceğinden emin olmayarak, öyle masallar anlatmak lazım ki onunla beraber kalabilesiniz. Ta ki onun yargısını kırıp, onun sizi sevmesine yetecek süre kadar. Yapılabilir mi? Bilmem, bence Şehrazat da hiçbir zaman emin değildi bundan. Mesele de orada ya, göze alabilmekte. Bu hikaye ile ilgili süiti de ekeleyeceğim sonra.

İkinci hikayem ise yakın zamandan. 1980’lerin sonuna doğru. Hikayemizin aktörü bir gün motorla giderken kaza geçirir. Kolundan yaralanır. Pansuman için sağlık ocağına gider. Orada kendisine pansuman yapan kadına aşık olur. Kadın genç ve güzeldir. Arkadaşlarına sordurur, kimdir neyin nesidir bu kadın. Bir süre sonra haber yollar, görüşmek istediğini söyler. Bir yerlerde buluşurlar, konuşurlar. Adam anlatır ona derdini. Kadın kabul etmez. Adam da pes etmez. Mektuplar yollar kadına. O sert mizaçlı, kendinden taviz vermeyen adamın o hallerinden eser yoktur o sıralar. Kadının arkadaşları adamdan kurtarmak için kadını başka birilerine ayarlamaya çalışırlar hatta. Ama aslında aralarındaki en büyük engel mezhep çatışmasıdır. Biri sünnidir, biri alevi. Sünniler Alevilere kızlarını vermezler çünkü. Zaman sonra, adam ne yapar eder aşkına karşılık bulur. Kadın da onu seviyordur artık. Yaptığı her şey bir sonuca varmıştır. Ama kızın ailesi istemez adamı aynen dediğim gibi. Sorun çıkarırlar. Gelme evlenirsen derler. Kadın dinlemez ailesini, karşı çıkar. Evlenirler. Hiçbir şeyleri yoktur neredeyse. Bekar evinden bozma bir evde kalırlar. Arkadaşlarının nikahta taktıkları yardımcı olur biraz evi düzmelerine. Kadın gelinlik bile giyememiştir. Adam kadının ailesi ile görüşemez. Ta ki bir bebekleri olana kadar. Ancak ondan sonra gidip görebilirler kadının ailesini. Ama kadın 18 sene sonra bile ailesine karşı çıktığı için mutludur. Bir kere bile pişman olmamıştır. İşte bu da, benim varoluş hikayem. Ben böyle doğdum.

Rimsky Korsakov - Scheherazade Süiti

Bu da yazılacak. Son bir kaç gündüz bu 45 dakikalık süit dışında pek bir şey dinlemedim. Artık öğrendim diyebilirim parçayı. Ama yazmaya zaman lazım.

True Romance

Yolda. Yani vaktim olunca yazacağım. Çok pis Guy Ritchie tadı aldım filmden, en azından filmin sonundan. Aşk hikayesi olmasa Guy çekmiş derdim. Sevmediğim bir kaç şey var, ama en önemlisi sanırım bir sahnenin müziğiydi. Kargaşanın ortasındaki bir sahnenin ardından gelen ve sadece geçiş sahnesi olan bir bölümde bu kadar sakin ve romantik bir müzik olmamış gibi geldi. Rahatsız oldum izlerken. Az sonra ortalık kan gölüne dönecek gibi değildi hiç. Neyse unutmayayım diye yazdım. Sonra tamamı hakkında yazınca düzenlerim.